Ahmet Mithat Efendi'nin Edebi Kişiliği
Ahmet Mithat Efendi, Tanzimat döneminin önde gelen yazarlarından biridir ve "yazı makinesi" olarak anılır.
Edebiyatımızda ilk popüler romancı olarak kabul edilir ve halkı aydınlatmayı amaçlayan eserler yazmıştır.
Roman Anlayışı
Ahmet Mithat'ın romanlarında, Batılı yazarları örnek aldığı ilk dönem eserleri dışında, aşırı derecede bir sadelik dikkat çeker.
Eserlerinde olağanüstü tiplemeler ve ders verme kaygısı öne çıkar; genellikle romanlarının sonunda bir "kıssadan hisse" çıkarma durumu vardır.
Konu Seçimi
Ahmet Mithat, eserlerinde batılılaşmayı yanlış yönde değerlendirenler ile doğru yönde batılılaşan tipler arasındaki çatışmaları işlemiştir.
Ayrıca, gelenek, ahlak ve manevi değerlerden koparak Frenkleşen yanlış tipler ile ahlaki, dini ve manevi yönden doğulu kalıp, bilim, sanat ve düşüncede batılı olan aydınların çatışması da onun romanlarının en belirgin konularındandır. 3
Önemli Eserleri
Ahmet Mithat'ın bazı önemli romanları arasında "Jön Türkler", "Dünyaya İkinci Geliş Yahut İstanbul'da Neler Olmuş", "Paris'de Bir Türk", "Daha On Yedi Yaşında", "Dürdane Hanım" ve "Gönüllü" yer alır.
Gazetecilik ve Yayıncılık Faaliyetleri
Ahmet Mithat romancılığının yanı sıra gazete ve dergicilikle de uğraşmış, "Tercüman-ı Hakikat" gazetesini kurmuş ve bu gazetede genç yazarları teşvik etmiştir.
Etkisi
Ahmet Mithat Efendi'nin eserleri, daha sonra gelen bazı edebiyatçıları, özellikle Hüseyin Rahmi Gürpınar'ı etkilemiştir.
0 yorumlar:
Yorum Gönder