İngiliz evcil hayvan katliamı, 1939 yılında İkinci Dünya Savaşı'ndaki gıda kıtlığına hazırlık amacıyla İngiltere'deki evcil hayvan nüfusunun dörtte birini oluşturan 400.000 kedi ve köpeğin öldürüldüğü bir hafta süren bir olaydır.
Arka plan
1939 yılında İngiliz hükümeti, savaş patlak vermeden önce evcil hayvanlarla ne yapılacağına karar vermek için Ulusal Hava Saldırısı Önlemleri Hayvan Komitesi'ni (NARPAC) kurdu.
Komite, hükümetin yiyecekleri karneye bağlaması gerektiğinde, hayvan sahiplerinin paylarını evcil hayvanlarıyla paylaşmaya karar vereceğinden ya da hayvanları açlığa terk edeceğinden endişe ediyordu.
Bu korkuya yanıt olarak NARPAC “Hayvan Sahiplerine Tavsiyeler” başlıklı bir broşür yayınladı. Broşürde evcil hayvanların büyük şehirlerden kırsal bölgelere taşınması öneriliyordu.
Broşürün sonunda şu ifade yer alıyordu: “Eğer onları komşularınızın bakımına veremiyorsanız, en iyisi onları yok etmektir.”
Broşürde ayrıca hayvanları insanca öldürmek için kullanılabilecek bir kurusıkı tabanca reklamı da yer alıyordu.
Olay
Neville Chamberlain 3 Eylül 1939'da İngiltere'nin Almanya'ya savaş ilan ettiğini açıkladığında, birçok evcil hayvan sahibi evcil hayvanlarını öldürmek için evcil hayvan cerrahi kliniklerine ve hayvan evlerine akın etti.
PDSA ve RSPCA gibi birçok veteriner grubu bu sert önlemlere karşıydı, ancak yine de hastaneleri ilk birkaç gün içinde evcil hayvan sahiplerinin akınına uğradı.
PDSA kurucusu Maria Dickin şunları bildirmiştir: “Bu mutsuz görevi yerine getirmek için çağrılan teknik görevlilerimiz o günlerin trajedisini asla unutmayacaklar.”
Hilda Kean, Londra'daki kliniklerde kuyrukların yarım mil uzadığını yazmıştır. Olay, kloroform sıkıntısını ve beraberinde atık yönetimi sorununu tetikledi.
Bir yıl sonra, Eylül 1940'ta Londra bombalandığında, daha da fazla evcil hayvan sahibi hayvanlarını öldürmek için acele etti.
“İnsanlar bombalama tehdidi ve gıda kıtlığı konusunda endişeliydi ve savaş zamanında evcil hayvan ‘lüksüne’ sahip olmanın uygunsuz olduğunu düşünüyorlardı.”
Battersea Dogs & Cats Home, eğilimin aksine, savaş boyunca 145.000 köpeği beslemeyi ve bakımını sağlamayı başardı ve Ilford'da “çoğu savaşın ilk haftasından olmak üzere yaklaşık 500.000 hayvanın gömüldüğü” bir alanı evcil hayvan mezarlığı olarak tahsis etti.
Evcil hayvan itlafının ünlü bir muhalifi, öldürmeye karşı kampanya yürüten ve Ferne'de ısıtmalı bir hangarda kendi sığınağını kuran bir kedi sever olan Hamilton Düşesi Nina Douglas-Hamilton'dı.
Tarihçi Hilda Kean 2017 yılında olay hakkında Büyük Kedi ve Köpek Katliamı adlı bir kitap yayınladı.
0 yorumlar:
Yorum Gönder