Bedizci, Türkçe "resim" anlamına gelen "bediz" kökünden türetilmiş bir sözcüktür. Eski Türkçede "nakşetmek, resimlemek" anlamına gelen "bedze" fiilinden gelir. Türk tarihinde bedizci, ressam veya heykeltraş anlamında kullanılmıştır. Özellikle Uygur ve Osmanlı dönemlerinde bedizciler sanat alanında önemli eserler vermişlerdir.
Türklerin oymacılık sanatındaki erken dönem örnekleri, genellikle mezar başlarına dikilen heykellerde ve kitabelerde görülmektedir. Ancak bu eserlerin başlangıçta Çin'den gelen ustalar tarafından yapıldığı belirlenmiştir. Kül Tigin'in yazıtlarından elde edilen bilgilere göre, Yolig Tigin'in Çin hakanından bir taş oymacı (bedizci) getirttiği ve bu ustanın hakanın özel oymacısı olduğu anlaşılmaktadır. Orta Asya'da zamanla, bu ustaların etkisiyle bir Türk-Çin ortak üslubu gelişmiş ve bu üslubu yansıtan bazı eserler günümüze kadar da ulaşmıştır.
0 yorumlar:
Yorum Gönder