On altıncı ve on yedinci yüzyıllarda politiques, devletin gücünü din de dahil olmak üzere toplumun geriye kalan tüm organlarının üstünde tutan Batı Avrupalı devlet adamlarıydı. Fransız Din Savaşları sırasında, ülkenin ancak dini farklılıkların üzerinde yükselen güçlü bir monarşinin tekrar kurulmasıyla kurtarılabileceğini savunan her iki dini inançtan (Huguenotlar ve Katolikler) olan ılımlılar bu gruba dahildi. Politique terimi, özellikle 1568'den sonra Fransa'da Protestanlığın ortadan kaldırılması çağrısında bulunan radikal Katolik Birliği'nin aksine, ahlaki ya da dini kayıtsızlığı ifade eden bir anlama sahipti. 1588 yılına gelindiğinde politiques, dindar muhalifleri tarafından sapkınlardan bile daha tehlikeli bir grup olarak telakki edilmekteydi.
Politique'lerin en önemli temsilcilerinden biri IV. Henri'ydi. IV. Henri Huguenot bir kral olmasına rağmen 1598'de Nantes Fermanı'nı ilan ederek Huguenotlara birtakım haklar tanımış ve Katolik ve Protestanlar arasında barışı sağlamıştı. Bu ferman, Fransız Din Savaşları'nı sona erdirmiş ve Fransa'da dini hoşgörünün temelini atmıştı.
Aynı dönemde Fransa Krallığı'nda olduğu gibi Hollanda ve İngiltere'de de bu gibi benzer durumlar ortaya çıkmıştı.
0 yorumlar:
Yorum Gönder