Hüseyin Nâzım Paşa, Osmanlı İmparatorluğu'nun 8 Ocak 1912 - 23 Ocak 1913 tarihleri arasındaki Harbiye Nazırı olarak görev yapan Çerkes kökenli bir devlet adamıydı. 93 Harbi'nde genç bir subay olarak yer aldıktan sonra, Rumeli'de çeşitli görevler üstlendi. Rusya ve Fransa'da yapılan ordu manevralarına katıldı ve "Fahri Yaver" olarak atanarak yüksek rütbeli komutanlara hizmet etti.
Meşrutiyet döneminde II. Ordu Komutanlığı görevini üstlendi ve 31 Mart döneminde kısa bir süreliğine I. Ordu Komutanlığı yaptı. Bu dönemde Ahrar Fırkası ve Prens Sabahattin'e yakın durdu. I. Balkan Savaşı'nda Ahmet İzzet Paşa'nın reddettiği planın aksine Nâzım Paşa, stratejik savunma yerine Sırplar üzerine hücum etmeyi tercih etti. Bu karar, savaşın başarısızlıkla sonuçlanmasında etkili oldu.
I. Balkan Savaşı'ndaki başarısızlığı, selefi Ahmet İzzet Paşa'nın hazırladığı gerçekçi ve stratejik savunma prensiplerini benimsememesi ve seferberlik hazırlıklarında yaptığı ihmallerle ilişkilendirilmektedir. Ahmet İzzet Paşa'nın stratejik planı, savaşı etkileyecek muharebelerin Trakya'da yapılmasını ve ardından Osmanlı ordusunun Makedonya'da savunma pozisyonunda kalmasını öngörüyordu. Ancak Nâzım Paşa'nın tercihi doğrudan Sırp ordusuna saldırmak ve onları etkisiz hale getirmek; ardından da diğer devletlere karşı amansız hücumlar gerçekleştirip onları da safdışı bırakmak üzerine kuruluydu.
Savaş öncesinde Osmanlı İmparatorluğu'nun seferberliği tamamlamaması, ordunun eksik ve düzensiz olmasına sebep oldu. Ayrıca, diğer Balkan devletleri Osmanlı'nın aksine ordularını güçlendirmişlerdi. I. Balkan Savaşı'nda Nazım Paşa'nın Ferdinand Foch'un geliştirdiği saldırı doktrinini benimsemesi ve savunma yerine doğrudan saldırıya geçmesi, Osmanlı İmparatorluğu için felaketle sonuçlanan neticeleri doğurdu
I. Balkan Savaşı'ndaki başarısızlığından sonra, 23 Ocak 1913 tarihinde gerçekleştirilen Bâb-ı Âli Baskını sırasında Yakup Cemil tarafından vurularak öldürüldü.
0 yorumlar:
Yorum Gönder