1880'de Çanakkale'de doğan Atıf Kamçıl, 1904 yılında Harbiye Mektebi'nden Piyade Mülazımı rütbesiyle mezun oldu ve 3. Ordu'ya atandı. İkinci Meşrutiyet'in ilanından bir yıl önce İttihat ve Terakkî Cemiyeti'ne katılarak Fedâi Zâbitan şubesine üye oldu. Şemsi Paşa'nın, Resneli Niyazi Bey isyanını bastırmak için görevlendirilmiş olduğu esnada, Şemsi Paşa'yı vurarak öldürdü. Bu sebeple Meşrutiyet'in yeniden ilan edilmesinde önemli bir rol oynadı.
İkinci Meşrutiyet'in ilanından sonra Dersaadet Jandarma Alayı Göztepe Bölüğü'nde görev yaptı. Osmanlı Meclis-i Mebûsanı'nda I. ve II. Dönem Kala-i Sultânîye (Çanakkale-Biga) ve III. Dönem Ankara Mebusluğu görevlerinde bulundu. Ayrıca, İttihat ve Terakkî Cemiyeti'nin Merkez-i Umumisi'nde ve Teşkilat-ı Mahsusa'da önemli pozisyonlarda çalıştı.
Savaştan sonra Atıf Bey, önce Divan-ı Harb-i Örfi’de yargılandı, sonra da İngilizler tarafından Malta'ya sürgüne gönderildi. Sürgünden döndükten kısa bir süre sonra jandarma zabitliği ve Çankırı Reji Müdürlüğü’nde çalıştı. Cumhuriyet’in ilanından sonra İnhisarlar Müdürlüğü'nde çeşitli görevler üstlendi.
Atatürk'ün ölümünün ardından yeniden siyasete dahil oldu ve TBMM VI. ve VII. Dönem Çanakkale Milletvekili olarak görev yaptı. Hayatının son döneminde Sular İdaresi'nde çalıştı ve 21 Ocak 1947 tarihinde Kadıköy’de vefat etti. Kabri Abide-i Hürriyet mezarlığındadır. Atıf Kamçıl evli ve beş çocuk babasıydı.
0 yorumlar:
Yorum Gönder