Şemsi Paşa (1846-1908), Osmanlı İmparatorluğu'nun son döneminde Arnavut kökenli bir asker ve devlet adamıydı. II. Abdülhamid'in güvendiği paşalardan birisi olan Şemsi Paşa, 1908 yılında Jön Türk Devrimi'ni bastırmak için görevlendirildiği sırada, İttihat ve Terakki üyesi Mülazım Atıf Bey (Kamçıl) tarafından suikastla öldürüldü. Bu olay, Meşrutiyet'in yeniden ilan edilmesinde önemli bir rol oynadı.
Şemsi Paşa'nın Hayatı
Şemsi Paşa, 1846 yılında Kosova Vilayeti'nde küçük bir köyde doğdu. Alaylı ve eğitimsiz bir asker olan Şemsi Paşa, er olarak başladığı askerlik kariyerinde yükselerek ferik rütbesine ulaştı. 1901 yılında Mitroviçe'de bulunan 18. Piyade Tümeni'nin komutanı olarak atandı. Aynı zamanda Selanik'te bulunan Osmanlı Genel Müfettişliği'nin askeri elçisiydi.
3 Temmuz 1908 tarihinde Binbaşı Ahmed Niyazi Bey, Osmanlı ordusunu terk ederek dağa çıkıp Jön Türk Devrimi'ni başlattı. Şemsi Paşa, Anadolu'dan gelen destek kuvvetlerini beklemeksizin yerel birlikler ve gönüllüler toplayarak isyancılara karşı harekete geçti. Ancak Manastır'a vardığı sırada İttihat ve Terakki'nin Fedai Zabitân şubesine üye olan Mülazım Atıf Bey, Şemsi Paşa'yı silahla vurarak öldürdü. Bu suikast, II. Abdülhamid'in tahttan indirilmesine ve Meşrutiyet'in yeniden ilan edilmesine yol açan süreci başlatan önemli bir hadise olarak tarihe geçti.
0 yorumlar:
Yorum Gönder